Detryt, „kamienie migdałkowe” – czy można się ich pozbyć?

Detryt, znany potocznie pod nazwą „kamieni migdałkowych” to bardzo krępujący problem, który może znaczenie utrudniać kontakty międzyludzkie. Jak go rozpoznać? Czy da się skutecznie pozbyć „kamieni migdałkowych”?

Kiedy migdałki mają widoczne wgłębienia, tak zwane krypty, zaczynają się w nich pojawiać grudki w kolorze biało-żółto-szarym, będące głównie zlepkiem resztek pokarmowych. Początkowo nie muszą być wyraźnie odczuwalne. Dopiero po jakimś czasie zaczyna pojawiać się uczucie „ciała obcego”, które zalega w okolicach gardła. Towarzyszy mu bardzo nieprzyjemny zapach z ust. I właśnie ten symptom wywołuje nie tylko dyskomfort psychiczny, lecz także pierwsze reakcje wśród pacjentów ­­- poszukiwanie informacji o tym niezwykle krępującym problemie.

Jak pozbyć się detrytu?

Większość ludzi bardzo szybko zaczyna samodzielnie usuwać zalegające czopy. Przy pomocy szpatułki lub patyczków higienicznych „wyciskają” odpychającą treść z krypt migdałków. Towarzyszy temu zazwyczaj silny odruch wymiotny, a niekiedy nawet krwawienie, będące efektem podrażnienia migdałków. Jest to jednak dosyć czasochłonne zajęcie, a „kamienie migdałkowe” bardzo szybko się odbudowują.
Często polecaną metodą jest kryptoliza, czyli zabieg polegający na zamknięciu krypt migdałków. Jednak nie zawsze jego efekty są zadowalające. Dobrym rozwiązaniem jest stosowanie specjalistycznych preparatów do płukania jamy ustnej i gardła. Jednym z nich jest na przykład Glimbax – roztwór, zawierający w swoim składzie dikflofenak, Jest to substancja działająca przeciwzapalnie i przeciwbólowo. Dzięki energicznym ruchom, towarzyszącym czynności płukania gardła, łatwiej jest dbać o stan krypt migdałków. Najskuteczniejszą metodą, jednakże inwazyjną, jest usunięcie migdałków. Tak trudną decyzję należy jednak szczegółowo omówić z lekarzem. Pod tym względem systematyczne płukanie jamy ustnej wydaje się prostszym i zdecydowanie łagodniejszym rozwiązaniem. Nawet jeśli nie eliminuje problemu z detrytem na stałe, to jest jednak łatwe do samodzielnego wykonywania, bezbolesne i wolne od takich komplikacji, jakie może nieść chirurgiczne usunięcie migdałków.


Żadna z informacji przedstawionych w tym serwisie nie stanowi diagnozy ani zalecenia lekarskiego. We wszystkich sprawach zdrowotnych należy skonsultować się z lekarzem.

Przeczytaj również

  1. List w butelce

    Co potrafi „nadszarpnąć” komfort jamy ustnej?

    Wśród wrogów Kapitana jest jeden nieustraszony. Atakuje on błonę śluzową w jamie ustnej, która jest niezwykle delikatną i wrażliwą strukturą, stąd też podatną na jego działanie. Co więcej, objawia się on w różnej postaci.

    Czytaj więcej

  2. Higiena jamy ustnej

    Jak leczyć pleśniawki i afty w jamie ustnej?

    Pleśniawki są to białawe naloty występujące w błonie śluzowej jamy ustnej. Powstają w wyniku miejscowego stanu zapalnego. Lokalizują się na języku, wewnętrznej stronie policzków, na podniebieniu lub dziąsłach. Pleśniawki mogą łączyć się ze sobą tworząc skupiska. Powodują dolegliwości bólowe, zwłaszcza przy podrażnieniu twardym pokarmem.

    Czytaj więcej

  3. Higiena jamy ustnej

    Ropień okołomigdałkowy

    Ropień okołomigdałkowy jest to zbiornik ropy, zlokalizowany w przestrzeni okołomigdałkowej, między torebką otaczającą migdałek podniebienny a powiezią pokrywającą mięśnie bocznej ściany gardła. Najczęściej jednostronny, rzadziej obustronny.

    Czytaj więcej

  4. Higiena jamy ustnej

    Pleśniawki w jamie ustnej

    Pleśniawki w jamie ustnej są wynikiem zakażenia grzybiczego (oportunistycznego), grzybami z rzędu drożdżaków, z rodzaju Candida. Grzyby te wchodzą w skład flory fizjologicznej człowieka. W przypadku rozwoju zakażenia, dochodzi do rozwoju drożdżycy, zwanej inaczej kandydozą. Kandydoza, poza infekcją błon śluzowych, może również dotyczyć skóry, paznokci lub mieć przebieg infekcji uogólnionej.

    Czytaj więcej